Det er vår! Våren kan ofta komme litt brått på meg, det er som om eg ikkje vil gi slepp på mørket.

Det er vår!
Våren kan ofta komme litt brått på meg,
det er som om eg ikkje vil gi slepp på mørket.
At lyset skremmer meg.
Men så er det her,
så tydeleg og det gjer godt.
Det vekker og riv i meg,
og det er berre å pakke korga
for det er enda meir piknikktid.

Ein av våre store favorittar,
Anna og min,
er piknikk!
Me pakkar korga eller sekken,
til piknikk
 i skogen,
ved sjøen,
til fellesområdet,
til trappa,
til julatreplantasjen.
I løpet av Anna sitt 22 månadar lange liv
er me bli gode,
svært gode
på piknikk.
Med kakao eller varm sjokolade i Anna sin prikkete termos,
ho klarar ikkje å stoppe før den er tom,
eg har min termos.

I går laurdag, var me i uteområdet til ein barnehage,
me grilla,
dissa,
 eller reila som eg ville ha sagt.
Anna seier dissa.
Og me drikk kakao
og et pølser i brød.

Anna er også til frisøren denne dagen,
 men ho vil ikkje, 
ikkje i det heile,
så me stussar berre luggen.
Ho likar mykje betre å vera ute i sola!

lagar sjokolade fondant, varmar prinsessekake ( som dei gode gjestene kjem med)
vaskar jordbær, finn fram is
og bere det med ut på trappa

-ut på trappa og fellesplassen,
kor du også møter Anna som
 visa fram nye prestasjonar 

Søndagsfrukost: amerikanskepannekaker med havregryn.
Fort kom det nokre små raske nevar bort til fatet.
Det var ein suksess!
Helga var vidunderlig!

I morgon reiser eg til Milano!
 Å. Vårlukka!
-for kunsten
-for barna
-for livet!