Ein favorittkrok, 2013 sin siste post her på bloggen.

2013 sin siste post her på bloggen
vel eg å vise ein favorittkrok frå andre
sin heim.
Her frå kjøkenkroken til mi
gode fina veninna Kjersti.
Så levande, så fargerik, så personleg.

2014: Du er velkomen.

-med ynskje om Juleglede og Nyttåarsfred.

-med ynskje om Juleglede og Nyttåarsfred.

Håpar du har det godt der du er.

Den beste julelunsjen ser sånn ut:

Tusen takk for fine kommentarar.

Tusen takk for fine kommentarar.
Det varmar,
kvar einaste ein.
-det er dei som gjer at det rører seg,
at det er rørsle.
Du,
TUSEN TAKK.

Det er ventetid, her på garden er det ventetid på fleire måtar.

Det er ventetid,
her på garden er det ventetid på fleire måtar.

Eg skal att få oppleve å bli mamma,
tenk at det kjem til å vera to,
to som kaller meg mamma.
To ulike småtroll å undre seg over.

Strikkar litt, det går sakte.
Mykje går sakte.
Utanom Anna Margrete,
ho rørar seg fort,
-på så mange måtar

Annabella og eg vil ofte kvila,
sova litt.
Vekse litt.

Nokre dagar var rett og slett så fine,
nå er det bare vegar att.
Og meir mørke, det er også veldig fint.
Ynskje mørketida lenger,
sola snur snart

Lagar julekort med eple- og potettrykk

Denne jakka heng framme,
ei gåve frå god venn og kollega.
Kjenner meg heldig,
nokon brukar av si tid på å varme
vårt barn.

Sjølvportrett i spegelen,
det er eg som er husfotografen.
Mange heimar har ein husfotograf,
så dokumentasjonen kan gå føre seg som her,
i spegelen.

Di ventetid?

.

Å vera den som opnar opp og tar i mot.

Å ha bursdag i tidleg desember,
er noko eg likar svært godt.
Det passar på ein eller anna måte så godt
å inviterar gjester inn.
I romma ligg det ekstra varme,
som luktar av ved og kanskje røykelse.

-det ligg jo også ein tydeleg sårbarhet i dette,
-med å invitere inn.
Vera vertinne.
Den er der også til å kjenne på,
 å også sjå seg sjølv sånn,
i den som opnar opp og tar i mot.

Kva gjest fekk ei lita notatbok,
til tankar om og i det nye året som kjem.

Kva månad er din månad?

Liv som varmar liv.

Denne jenta,
som oftast svært klar for nye eventyr.
Pakkar sekken fort,
tur opp i stova, ut og opp i hagane, kanskje til butikken.
Sjeldan nei til forflyttning.

Anna Margrete si tante er frå Island,
derifrå kjem også den fine jakko hennar.
-ho er faktisk eigar av to jakker i dette flotte mønsteret og gode ulla.

Jula er på veg inn her hos oss,
me kjenner at det gjer godt.
Inne i meg veks det, å kjenne liv,
å dele kropp.
Så magisk, så volsomt, så spennande.
Liv som varmar liv.

Du og ditt?

Viser meg verda.

Mørketid og førjulstid.
Ein svært god kombinasjon.
Godt å samla tankane, vera i det som er.
Kjenne på lengt etter menneske som er svært viktig,
 men ikkje er her i kvardagen.
Vera mamma til ei som oppdager snøen, nissen og lys på ny.
Viser meg verda.

Dei flotte lyktene er laga i fjor av dei fine elevane på skulen som eg jobbar på.

Har du ein pause-favoritt for tida?

Typisk god pause.
Venner, sol og boller.
I denne graviditeten har eg svært ofte lyst på heimelaga skuleboller
med melis. Her inne i bloggverda seg eg fleire bakande menn,
min kjære er ikkje av den bakande type,
så om det skal bli boller. -må eg rett og slett baka dei sjølv.
Det beste med å vera ein gjeng er jo det å ha nokon å dele med.

Så i desse dagar er dette ein vidunderleg pause,
gode folk og heimelaga skuleboller.

Har du ein pause-favoritt for tida?

Dekkar du ditt bord?

Kvardagsmiddag. Prøver alltid å dekke bordet litt fint, tenne lys.
Prøve å gjere det til ei fin samling av oss tre, snart fira.
Dette er noko som eg har med meg i ryggsekken frå mamma mi.
Ho steller i stand så gode bord å komme til, tenner lys og har aldri panna på bordet. -det kan eg ha, men ikkje ofte. Maten fortener å komme i eigen skål, men så er det oppvasken.
Av og til vinn: mindre oppvask.
Dette er noko eg proiriterar, me som familie har ikkje faste aktivitetar meir enn ein dag i veka.
Det er nett passeleg, så godt å veta at ettermiddagen har tid.

Også kjem helgene, her har Anna Margrete laga frukostselskap til dukka Lisa og seg sjølv.
Rigar seg til, pyntar og utforskar maten.

Fint. Ho likar også å gjere bordet fint før måltid.

Eplesaft frå eigen gard. Svært lite kan måle seg med det.
Sjølv om suget etter å fylle munnen med kraftig raudvin i lag med veninner tikkar innom tankerekka mi,
sånn av og til.


Dekkar du ditt bord?

Synes du november er ein god stad?

Ute har dagane vore litt sånn i det siste,
eg likar det.
Likar å høyre regnet slå mot vindauga,
kanskje kjenne på lukta av vedfyring før eg har stått opp.
Veta at det er godt å gå ut,
kjenne på det friske,
sjå korleis trea gjer seg klare til å gå i kvile,
korleis fargane endra seg
og
kanskje heile vegen ha ein liten neve å halde i.

Sjå venner ete nysteikte boller og sjå på fantorangen,
det er godt å vera i lag- og kjenne på at det er tid.


Tusen takk for fine kommentarar,
det varmar og at der alltid så kjekt å lesa.


Synes du november er ein god stad?

Drikk kaffi og ser inn i dette.

Sist helg hadde med finfint besøk. Min kjære bror med familie.
Eg har ein bror,
og han er veldig viktig for meg.
Så på bilde:
ein bukett fantasisk gjeng!

Steiker lappar for å ete ute,
mat som blir ete ute
oppnår på ein måte nye dimensjonar.
Det meste blir så mykje betre,
stemninga, bålet, uterommet
og ikkje minst tida i lag.

Mi besta jenta i fjorlandskap.
-i ull sjølvsagt.
Genseren er strikka av mi tanta,
og den brukte eg som lita.
Framleis like fin.
Stas.

Og min kjære kokar kaffi,
i ullgenser frå Island.
Dette ullet har heilt spesielle eigenskapar,
sidan det er så kraftigt held det også ute fuktigheit,
og gir varme i store mengder.

Det oppleves som lykke på mange måtar.

Drikk kaffi og ser inn i dette.

Håpar du har ein god laurdag!

Er du ute i haustdagane?
Er ull på kroppen viktig for deg?

24-timars ferie anbefalar eg på det varmaste.

Sist helg var me på ein 24-timars ferie,
huset me budde i var over 100 år,
høgt under taket og frittgåande sauer utanfor,
og strikkasokkar inne.

Å komme til varmt hus,
bli servert var betasuppe,
-er eit stykke god lykke.

Me veks i lag,
det heilt nye inne i meg
og det som er mitt.

Det er mange måtar å vise på at ein er glad.
Hoppe i senga er ein.

Hekle på senga er ein anna,
i morgonlys med tekopp på nattbordet.

Også var det fest,
for ein ny liten diamant.
Me pynta oss i finstasen,
så glade for å vera invitert for å feira ein så fin liten gut.

24-timars ferie anbefalar eg på det varmaste.

God søndag godt folk.

Det er det aller finaste eg kunne fortella akkurat nå.

Me er så heldige,
som er blitt valgt på ny.
At det veks inne i meg,
at nokon
er inne i meg
 og
varmar seg.
Veke 31.

Finaste jento vår,
som er i full blom,
så levande, så ekta.
Ho er i dette i lag med oss,
på sine måtar.
Ho perlar armband til babyen,
ho gjer plass i bilen,
ho finn klede fram,
ho ventar
så godt,
på sine fine måtar.

Det er det aller finaste eg kunne fortella
akkurat nå.

Så det gjer godt å veta at det er byar, som lever, -sine liv.

Reiste til byen nokre dagar.
Fine Bergen,
og det gjer godt
-svært godt å vandre rundt i den.
Vandre i kjente gater, søke inn på kafear,
stå i mengden å oppleve levande musikk frå nokon ein likar svært godt.
Ein stor del av åra mine har vore i by,
Stavanger, Bergen og London.
Det er kontrastar frå det som er nå,
så ulikt, så likt.

Men saknet etter å stikke innom ein kafe,
sånn kanskje aleine, eller i lag med nokon som er i møtet,
for å vera,
for å drikke god kaffi.
-er ofte til stades.
Så det gjer godt å veta at det er byar,
som lever,
-sine liv.


Det eg eigentleg ville spøre deg om,
er:
Er det noko du ynskje å sjå?
Noko eg kan vise deg i fotografi,
frå det som er vårt?
-eller tekst?

God måndag til deg.

Eigaren av rommet kunne fort reisa seg i begeistring i møtet med sine eigne bamsar og dukker på nye eventyr.

Forje måndag vitja ein profesjonell eventyrforteljar rommet til Anna Margrete,
og med inn i forteljinga kom dukkene og bamsane som bur på rommet.
-dette var stas!

Eigaren av rommet kunne fort reisa seg i begeistring
i møtet med sine eigne bamsar og dukker på nye eventyr.

Verdien av forteljarkunst er stor,
og innlevinga til småfolka er berundringsverdi.

Har du eit favoritt eventyr?

Å vente på ein venn.

Å vente på venner,
å speide etter nokon ein bryr seg om
-er ei tid som inneber mykje

Det meste er klart,
Anna Margrete ventar.
Ho ventar så godt,
eg veit sjølv om forventningane rundt some møter,
kor skjørt og ømfintleg det er,
oss mennesker i mellom

Også lukka over å springe
under vimplar og morelletre med blader som skiftar farge,
vise veg for barnehagegruppa,
-desse små fine småfolka som tilbringer mykje tid i lag,
til ein far som pressar eplesaft av årets eple

Det er godt å vise fram til venner noko som ein mestrar i lag med sin
eigen far

-for så å drikke verdas beste eplesaft i lag med ein god venn.

Eg tenkje ofte på at me må vera
gode med kvarandre,
på ein eller måte prøve å ha hjarta
på rett stad.
Småfolk kan ofte dette litt betre synes eg.